Gustavo Adolfo Bécquer was een Spaanse toneelschrijver en dichter. Hij wordt de bekendste schrijver van de Spaanse romantiek genoemd. Hij is in Sevilla geboren op 17 februari 1836.
Zijn bekendste werken zijn RImas en de Leyendas, tegenwoordig worden ze samen uitgegeven als Rimas y Leyendas. Deze gedichten en verhalen vormen een belangrijk onderdeel van de Spaanse Literatuur en is verplichte stof voor middelbare scholieren in de Spaanse wereld.
In de lijst van schooljongeren die in het jaar 1847 zijn uitgezonden naar het San Telmo paleis, staat de naam Gustavo Adolfo Bécquer, die het college op 1 maart 1846 binnenkwam. Hij was net 10 jaar oud geworden.
Bécquer was geboren vlakbij Plaza de San Lorenzo, op de hoek van dit plein vind je een bar genaamd Espacio Eslava. Bij deze bar hebben ze een gerecht vernoemd naar Bécquer, namelijk de sigaar van Bécquer. In dit gerecht zitten inktvis en zeewier vermengd met inktvisinkt.
In het Maria Luisa park staat ook een standbeeld van Gustavo Adolfo Bécquer, genaamd Glorieta de Bécquer. Je ziet hem daar staan met 3 vrouwen om zich heen, deze vrouwen staan voor de verschillende stadia van de liefde: verliefdheid, bezeten van de liefde en als 3e de verloren liefde. Deze 3 vrouwen zijn gemaakt uit 1 groot blok marmer. Vliegend naast hem zie je Cupido en achter hem op de grond zie je de gevallen liefde. Dit standbeeld is speciaal gebouwd voor de wereldtentoonstelling in 1929.