Op het prachtige plein, Plaza Virgen de los Reyes, is veel te zien. Het ding wat er natuurlijk altijd uit springt en schreeuwt om de aandacht is de enorme kathedraal met zijn hoge Giralda toren. Daarnaast heb je nog de M. Gago straat die erg bekend staat om zijn tapas en ander eten, met veel verschillende restaurantjes en leuke plekjes om te eten. Maar waar ik jullie vandaag over ga vertellen is het klooster aan ditzelfde plein, genaamd Agustinas Convento de la Encarnación. Veel mensen weten niet van het bestaan van dit klooster en dat is waarom wij je er alles over gaan vertellen wat je wilt weten!
Agustinas Convento de la Encarnación is geen normaal klooster, het is erg special en anders dan anderen. Wil je weten waarom? Ik zal het je nu vertellen! Het feit is dat de nonnen die hier wonen compleet zijn afgeschermd met de buiten wereld. Maar hoe vraag je je af? De nonnen, die hier leven en zich nog steeds kleden in de traditionele nonnen kleding, mogen niet naar buiten, kunnen geen telefoon, geen televisie, geen radio en geen kranten gebruiken of lezen. Zij staan dus totaal buiten het contact met de buitenwereld en alles wat buiten gebeurd. Zij hebben wel andere nonnen die voor hun bijvoorbeeld de boodschappen doen maar zij blijven zelf echt binnen in dit mooie gebouw. Binnenin het klooster leven vandaag de dag ongeveer 20 nonnen, eerst waren er nog wat meer maar helaas zijn zij overleden. De 20 nonnen die er nog leven hebben hier helemaal zelf voor gekozen, zij geven zich met volle overgave aan god en bidden hier zo veel en goed mogelijk in de totale kalmte. En een ding is zeker, kalmte hebben ze hier zeker.
Maar zien deze nonnen dan echt geen andere mensen naast de andere nonnen? Nou gelukkig voor hun mogen ze 3 keer per maand bezoek ontvangen per persoon. Maar zelfs dan zijn er een soort van ‘’bewakings’’ nonnen die met de bezoekers mee naar buiten en naar binnen lopen. Dit doen ze natuurlijk om te voorkomen dat er informatie van de buitenwereld naar binnen kan komen.
Voor mij persoonlijk zou het erg lastig zijn om zo te leven vooral omdat ik graag veel gebruik maak van mijn telefoon en andere soorten technologie maar voor deze nonnen is het ook echt hun eigen keuze. Zij hebben een eed afgelegd en zij hebben daarmee zelf voor deze manier van leven gekozen. Ik weet niet of deze vrouwen nog steeds gelukkig zijn met hun keuze om daar te wonen en te leven maar ik hoop voor hun dat dat wel het geval is en dat ze in alle rust en kalmte kunnen bidden voor god.